RONDOM DE DOOD


Begeleiding rondom de dood

De dood is een grens. Tussen wat was en wat niet meer zal zijn. Als het leven van een dierbare eindigt – of als jij zelf geconfronteerd wordt met het naderende einde – verschuift alles vanbinnen. Wat eerst vanzelf sprak, wordt plotseling onzeker. Er ontstaat stilte, maar ook veel ruis: emoties, vragen, verplichtingen. Hoe neem je afscheid? Hoe blijf je verbonden? Wat wil er nog gezegd worden?


In deze periode hoef je niet alles alleen te dragen.
Rondom de dood is er ruimte nodig. Ruimte voor verdriet, voor herinneringen, voor angst en liefde, voor verwarring én helderheid. In de begeleiding bij De Rode Draad is die ruimte er. Niet vanuit een vast stappenplan, maar afgestemd op wat zich aandient – in jouw tempo, met jouw woorden of juist in stilte.


We kunnen samen kijken naar rituelen die passend zijn. Naar wat je dierbare voor jou betekende. Of naar hoe jij betekenis wilt geven aan je eigen afscheid, als jij degene bent die los moet laten. Misschien wil je praktische dingen bespreken, misschien alleen even ademen. Alles is welkom.


De dood is rauw, maar ook vol leven.
Juist in het naderende einde kunnen er diepe ontmoetingen ontstaan.
We nemen de tijd om te voelen, te spreken, te herinneren, te rouwen.



Zodat wat eindigt, gedragen wordt.
En wat blijft, mag doorstromen.


WAT HOUDT ROUWBEGELEIDING IN?


Rouwbegeleiding is ruimte maken voor alles wat er verandert als je iets of iemand verliest. Vaak denken we bij rouw aan het overlijden van een dierbare, maar rouw kent vele vormen: het verlies van gezondheid, een baan, een toekomstbeeld, of een relatie. Rouw is niet alleen verdriet. Het is ook verwarring, stiltes, vermoeidheid, woede, zoeken. Het is het besef dat je leven er ineens anders uitziet, zonder dat je weet hoe je daar moet zijn.


In rouwbegeleiding hoef je niets op te lossen of achter je te laten. Je hoeft niet ‘verder’, tenzij jij daar aan toe bent. Alles mag er zijn: jouw tempo, jouw verhaal, jouw manier van voelen of juist niet-voelen. Soms is het praten, soms is het stilte. Soms zijn het tranen, soms herinneringen. Er is geen goed of fout. Samen zoeken we naar bedding in alles wat rauw is. Zodat je langzaam kunt wennen aan een wereld waarin het verlies verweven raakt met wie je nu bent geworden. Niet om los te laten, maar om mee te nemen op een manier die klopt voor jou